32 Niedziela Zwykła – J 2, 13-22

32 Niedziela Zwykła –- J 2, 13-22

„Uczniowie przypomnieli sobie słowa Pisma: „Gorliwość o dom Twój pożera mnie””./J 2, 17/

         Co jakiś czas, z konsekwencją godną lepszej sprawy, pojawiają się w mediach „zatroskanych” o dobro Kościoła /dla jasności: troska ta koncentruje się zasadniczo na zniszczeniu Kościoła lub przynajmniej zamknięciu go w zakrystii bez jakiejkolwiek możliwości ewangelizacyjnej/ propozycje podyktowane dobrem ludzkości. Według tej koncepcji Watykan powinien wystawić na licytację dzieła sztuki znajdujące się w jego posiadaniu a za uzyskane środki ileż można by wybudować szkół, przedszkoli, szpitali i jeszcze nakarmić wszystkich głodnych tego świata. Również parafie zamiast budować kościół albo remontować istniejący, powinny karmić biednych i generalnie zajmować się tymi, o których głównie powinno się troszczyć państwo i budować to, co zapewnić społeczeństwu powinno państwo. Ten sposób myślenia przesącza się także w umysły wielu chrześcijan, umysły wielu z nas. Przecież kościół parafialny nie musi być tak bogato strojony, posprzątać go może ktoś wynajęty do tego, na „składkę” niech rzucają ci, co są bogaci a tak w ogóle, to przecież księża mają tyle pieniędzy, że im się w głowie przewraca od tego, to niech dają na kościół jak go mają. No i jeszcze Pan Jezus kazał miłować bliźniego a nie budować kościoły w bizantyjskim stylu.  Pan Jezus zaś zachwycał się świątynią jerozolimską o zachodzie słońca, płacił świątynny podatek, pielgrzymował do tej świątyni, oczyścił ją z przekupniów, bo wiedział, że to jest „dom Boży i brama do nieba” Jego narodu, Izraela. Kościół Chrystusowy jest wspólnotą, która przede wszystkim i na pierwszym miejscu ma nieustannie wielbić Boga w każdy możliwy sposób. Dom Boży, kościół parafialny to miejsce stałego przebywania Boga – rzeczywistego przebywania pod postaciami chleba i wina – i powinien być najpiękniejszy i najwspanialszy. Dla Pana Boga w s z y s t k o, co ofiarujemy ma być najwspanialsze. „Ubogich zawsze będziecie mieć” powiedział Pan Jezus, gdy kobieta namaściła Go drogocennym olejem. Jeśli więc nie umierasz z głodu Ty i dzieci Twoje, to daj, co możesz, posprzątaj swój kościół, bo wtedy u Pana Boga sprzątasz, przetrzyj oczy wiary i zobacz jak wielkim i drogocennym darem dla Ciebie jest Twoja parafialna świątynia. To jest Boży Dom, ale Twoja BRAMA DO NIEBA.  

Ks. Marek Rudziński