III Niedziela Adwentu – Mt 11, 2-11

III Niedziela Adwentu – Mt 11, 2-11

„Szczęśliwy jest ten, kto we Mnie nie zwątpi” /Mt 11,6/    

         Prorocy są nam potrzebni. Nam – w wymiarze narodowym i nam – w wymiarze osobistej drogi życiowej każdego z nas. Jeśli jest prorok, jest łatwiej. I Pan Bóg też tak uważa, skoro narodowi wybranemu w trudnych czasach proroków podsyłał. A nam? Piłsudski, Wyszyński, Wojtyła czyż nie byli Mężami Opatrznościowymi – prorokami danymi Polakom na trudne, przełomowe, decydujące o narodowym bycie czasy? Wskazywali narodowi kierunek, wskazywali priorytety. A dla nas indywidualnie byli też – w przypadku Księdza Prymasa i Ojca Świętego – autorytetami moralnymi. Nawet jeśli nieszczególnie ich słuchaliśmy, było łatwiej utrzymać w życiu właściwy kierunek. A dzisiaj? Nie ma proroka, brak autorytetów a my jak dzieci we mgle? Wydawać by się mogło, że tak, ale ja bardzo świadomie zakończyłem poprzednie zdanie pytajnikiem. Bo choć z prorokami łatwiej żyć – przecież oni biorą odpowiedzialność, my tylko powinniśmy słuchać – to za moje życie biorę odpowiedzialność ja sam i żaden prorok mnie z tego nie zwolni. Mam Boże Prawo, mam Ewangelię, mam  s u m i e n i e. Oczywiście łatwiej jest zapytać „proszę księdza, czy mam grzech, jeśli”… i dostać gotową odpowiedź, najlepiej z pełną akceptacją naszego pomysłu, co do którego jednak mamy jakieś wątpliwości, skoro pytamy. Trudniej stanąć w Prawdzie Bożego Słowa, posłuchać Bożego głosu w nas – sumienia – i podjąć decyzję na „tak” lub „nie”. Jeśli nasz pomysł bardzo nam się podoba, to trudno się rezygnuje, ale n i e  w o l n o  d z i a ł a ć, jeśli ma się wątpliwości. Trudno się rezygnuje, ale każda nasza decyzja „wbrew” to próba ucieczki od odpowiedzialności za nasze czyny i decyzje, to ucieczka od życia i często od siebie, zdrada Boga i zwątpienie w Jego Moc i Jego Obecność w moim życiu. I najczęściej przyczyna naszych nieszczęśliwości, bo „SZCZĘŚLIWY ten…”

Na Adwent i na Boże Narodzenie,  i na rok nowy SZCZĘŚCIA życzę.     

Ks. Marek Rudziński